Oto typowe zachowania rodziców, które ułatwiają dziecku stanie się potencjalnym nerwicowcem:

- brak ciepła i miłości (np. nagle odstawienie od piersi,agresywne podejście)

- frustracja pragnień dziecka, zachowywanie się wbrew jego woli, faworyzowanie innych dzieci, nadopiekuńczość, odrzucenie, niesprawiedliwe zarzuty, nie spełnienie obietnic, rozbijanie przyjaźni, niszczenie dążeń dziecka, zmienny stosunek do jego potrzeb;

- atmosfera rywalizacji (bark ciepła powoduje zazdrość o rodzica bądź rodzeństwo).

Dziecko, widząc autorytet w rodzinie, wszelką wrogością lub krytyką, jakie odczuwa w stosunku do opiekunów, obarcza siebie. Wzbudza w sobie poczucie winy, co jest początkiem wyobrażenia sobie jako kogoś, kto jest niegodny miłości.

Często dziecko wypiera wrogość z lęku, że utraci miłość rodziców. Gdy brak pełnej akceptacji dziecka i nie doświadczyło ono prawdziwej miłości ze strony rodziców-jest to reakcja naturalna.

Wypieranie wrogości przez dzieci może też być motywowane lękiem dziecka przed rodzicami - w skutek kłótni lub zastraszania przez opiekunów katastroficznymi wizjami świata. Wówczas świat w oczach dziecka staje się przerażający. Poczucie samotności (brak miłości ) - postrzeganie siebie jako osoby mało ważnej, opuszczonej, bezradnej w świecie pełnym zagrożeń gdzie wszyscy czyhają by skrzywdzić. Daje to pełne podstawy do odczuwania leku podstawowego,braku bezpieczeństwa i prowadzi do nerwicy.

Wyjściem z tej sytuacji okazuje się odreagowanie presji oraz wzorców lekowych,uświadomienie intencji wreszcie afirmowanie aż do uświadomienia sobie:

Jestem bezpieczny zawsze i wszędzie. Jestem zaradny w każdej sytuacji. Mnie ......warto (opłaca się ) być zaradnym.

Afirmacje to zdania,które powtarzamy w celu stworzenia sobie pozytywnego obrazu świata i siebie to pozytywne myśli uformowane w zdanie, którego używamy do świadomej i celowej autosugestii.

Często brak nam wiary w siebie i poczucie bezpieczeństwa, by zmierzyć się z przykrą przeszłością, która do tera zmoże ciążyć i odbijać się niekorzystnie na naszym życiu. Dlatego też afirmacje w stanach lękowych są niezastąpione i przyczyniają się do:

- świadomej konfrontacji z tym, czego się obawiamy;
- pokazują nasze wyobrażenie o sobie;
- wnoszą opanowanie;
- są kluczem do osiągnięcia odporności psychicznej.

Afirmacje maja bardzo szerokie zastosowanie,można je rozszerzać na wiele innych dziedzin,nie spokrewnionych z lękiem.sposób wykorzystywania ich zależy od celu, jaki chcemy osiągnąć.

Krzysztof Dziamski - pedagog - terapeuta
od pon. do pt. w godz. 15.30 - 18.30
ul. Mieszka I 18
59-300 Lubin
Rejestracja telefoniczna
723 - 225 - 072
poradnictworodzinne.lubin.pl

Napisz komentarz!