Oto kolejne kościoły z Krainy Łęgów Odrzańskich. Dzisiaj Rynarcice i Stara Rudna.

RYNARCICE - gmina Rudna. Kościół filialny pod wezwaniem świętego Marcina

Obecny kościół w Rynarcicach został wzniesiony około drugiej połowy XV wieku na założeniach wcześniejszej świątyni, która wzmiankowana była już w 1312 roku. Kościół był przebudowywało w XVIII wieku. Jest to jednonawowy, murowany z kamienia i cegły obiekt, zorientowany, wzniesiony na rzucie prostokątnym. Nawę od węższego prezbiterium oddziela tak zwany łuk tęczowy.

Świątynia była poważnie uszkodzona w czasie działań wojennych w 1945 roku.

Charakterystycznym elementem tej dość skromnej budowli są zewnętrzne, dwuprzęsłowe, podcienia na całej długości prezbiterium. Wszystkie otwory architektoniczne mają wykrój ostrołukowy lub pełny, z których wyróżniają się dwa gotyckie profilowane portale. Świątynia nakryta jest dwupołaciowym dachem ceramicznym.

We wnętrzu zachowała się dość ciekawa, barokowa ambona oraz umieszczone w niszy kościelnej ściany, ornamentowane, gotyckie, sakramentarium, a także trzy renesansowe płyty nagrobne z końca XVI wieku.

STARA RUDNA - gmina Rudna. Ruiny kościoła

Według podań ludowych w miejscu przedchrześcijańskiego centrum kultowego na obecnym wzgórzu kościelnym już w pierwszej połowie XII wieku wzniesiono niewielki kościółek z fundacji Piotra Włostowica. Kościół ten dość wcześnie nabył uprawnienia diecezjalne i do około 1330 roku skupiał wiernych ze znacznego obszaru obecnego powiatu lubińskiego. W 1442 roku niemal cała osada została strawiona przez pożar. Pastwą płomieni padła wówczas także miejscowa świątynia.

Ze zniszczeń odbudowała ją rodzina von Luttwitz. Która była właścicielem wsi do roku 1654 . W tym też roku nowym włodarzem miejscowości i patronem kościoła został Abraham von Prittwitz. Ruiny kościoła z XIV wieku, przebudowywanego w wieku XVIII i znajdują się na wzgórzu w centrum wsi. Obiekt wzniesiono na wcześniejszych XII-wiecznych założeniach. Do roku 1945 świątynia była wykorzystywana przez miejscową społeczność ewangelicką. Po zakończeniu działań wojennych opuszczony kościół popadł w ruinę

Obecnie jest to budowla jednonawowa, zorientowana, murowana z cegły i tynkowana. Posiada asymetrycznie wydzielone i trójbocznie zamknięte prezbiterium. Do części nawowej od południa przylega kruchta, a od strony północnej zakrystia. Fasada zachodnia wzmocniona jest przyporami. Okna świątyni są o wykroju półpełnym lub pełnym. Elewacje zdobione były szerokimi, płaskimi pilastrami.

Całość przykryta, mocno dziś zniszczonym, dachem ceramicznym. W wewnętrznych murach zachowały się figuralne płyty nagrobne i liczne epitafia. Wokół kościółka zachował się stary XIV wieczny cmentarz i otoczony zabytkowym, rozpadającym się, kamiennym murem.

Rysunki - Henryk Rusewicz
Tekst - Henryk Rusewicz i Marek Sadowski
Artykuł równocześnie ukazuje się na stronie:
www.ziemialubinska.pl
Rowerowy Szlak Odry (mapa i opis) można znaleźć na stronie Pawła Niewodniczańskiego:
www.lubinskietrasyrowerowe.pl

Napisz komentarz!