Już nieważne. Nieważne, ponieważ właśnie staliśmy się świadkami momentu w którym ta wieś, a ostatnio jedynie przysiółek przestała definitywnie istnieć. Warto odnotować ten fakt, tak jak fakt likwidacji po II Wojnie Światowej nieodległej wsi Gilów, a także Barszowa, Pielgrzymowa, Kalinówki, czy Rynarciczek.

Okazuje się zatem, że nie tylko w Sudetach, na trudnym górzystym terenie giną wsie, dzieje się to także na terenie Ziemi Lubińskiej. W tym przypadku czynnikiem kluczowym jest coś zgoła odwrotnego, a mianowicie uprzemysłowienie regionu i jego rozwój.

Ostatnie właśnie wyburzone fragmenty wsi, pod budowę drogi S3. Zdj. autor

Wieś Lübenwalde, ostatnio zwana Lubkowem powstała w związku z edyktem Fryderyka II Wielkiego Hohenzollerna, króla Prus z roku 1773. Jej początki datuje się na 1776, a więc przetrwała bez mała dwa i pół wieku. Była to typowa leśna „wieś fryderycjańska” czyli założona jako wieś zależna w tym przypadku od Szklar Górnych na potrzeby prac leśnych, takich jak karczowanie lasów i obróbka drewna.  Liczyła w  kluczowym momencie około 16 gospodarstw, co można zobaczyć na posiadanej przeze mnie mapie z roku 1913:

Fragment mapy z roku 1913 z widoczną wsią Lubenwalde – Lubiński Las (źródło własne)

Oprócz leśnych gospodarstw istniała również we wsi gospoda, związana z ruchem pocztowym na linii Wrocław – Berlin, gdzie, jak podaje literatura (kronika Konrada Klose, str. 206), po 8 kilometrach z lubińskiej Posthalteri można było się na chwilę zatrzymać, pożywić i odpocząć. Ciekawostką, jest, że nowo powstałą wieś osobiście 2 września 1776 roku wizytował król i był dość zadowolony z postępu prac. Kronika K.Klose podaje także datę 24.09.1776 kiedy to oficjalnie nadano miejscowości nazwę Lübenwalde, czyli właśnie Lubiński Las.

Reklama Zajazdu w Lubińskim Lesie z roku 1928 (źródło luben-damals.de)
Po wojnie, po roku 1945 osada w większości zniszczona, już nigdy nie odzyskała dawnej świetności, stała się już formalnie przysiółkiem Szklar Górnych, administracyjnie nazwana Lubkowem. Nieodbudowywane gospodarstwa z biegiem lat rozebrano, do naszych czasów przetrwało tylko jedno, nadal można je dostrzec na mapach satelitarnych.

Lubków na mapach Google, z dn. 19.11.15
Listopad roku 2015 i rozbudowa drogi S3 zakończyła 239 letnią historię wsi. Warto o tym pamiętać.

Słup (do likwidacji) z oznakowaniem czerwonego szlaku dookoła Lubina. Jeszcze niedawno była na nim tabliczka „Lubków”

Ruiny Lubkowa i widoczna po prawej droga krajowa nr 3

Źródło: Marcin Owczarek | o Lubinie, mieszkańcach, historii pisanie własne…

Napisz komentarz!