Na przestrzeni wieków nazwa osady zmieniała się wielokrotnie: Nesticz (ok.1305), Nisticz (1473, 1485, 1524, 1544), Niswiz (1670), Niswitz, Villa Nieswitz (1679), Nistitz (1678), Nistitz 1765 - 1945). Po roku 1945 - Nieszczyce.

Około roku 1305 wieś była jeszcze w trakcie przenoszenia na prawo niemieckie, o czym świadczą dziesięciny płacone zarówno w markach jak i w naturze (w płodach rolnych). Dwa łany należały do wdowy von Milesdorf. Dobra wzmiankowane były w końcu XV w. Nieszczyce były już w połowie XVIII wieku ważnym węzłem komunikacyjnym położonym na drodze z Chobieni do Głogowa i z Rudnej do Radoszyc (do przeprawy przez Odrę). W XIX w. wieś należała do parafii ewangelickiej w Kębłowie. W 2 połowie XIX w. wieś przeżywała okres stagnacji.

Posiadaczami dóbr w Nieszczycach wzmiankowanych po raz pierwszy w XV w. byli: Nicol Tasse (1478 + 1500), wdowa po nim (po 1500) i przez małżeństwo z nią Hans Seer zwany Tasse, Hannus Tasse (1503 - ok. 1524), Hans i Nicol Seren (1544), Sebastian von Kottwitz z Chobieni (1607), George von Kottwitz z Chobieni i jego bracia (przed 1638), Johann Georg von Seydlitz z Chobieni (po 1638), Leonhard von Kottwitz (1688), hrabia von Dyherrn (1765), baron von Kottwitz (1791), von Łuck (1814), kupiec Puckelt (1830), urzędnik kameralny Schwarz (1845), Friedrich von Katzeler (1876), Carl Genlig (ok. 1886), Edouard J. Weber, konsul w Hamburgu (ok. 1891 - 1905), spadkobiercy Edouarda Webera (ok. 1912), Wolfgang Weber na Górce (ok. 1912 -1921), Friedrich Karl Weber na Górce (ok. 1926 - 1937). W czasach Edouarda Webera w Nieszczycach przebywał administrator dóbr.

W latach ok. 1905 - 1912 majątki ziemskie w Nieszczycach i Radoszycach były połączone, a ich siedziba znajdowała się w Radoszycach. W latach ok. 1912 - 1937 całość tworzyły dobra w Nieszczycach i Górce, z siedzibą w Górce. Od końca XIX w. prowadzono w Nieszczycach hodowlę bydła rasowego, a następnie, do około roku 1912 hodowano w stawach przed folwarkiem karpie i pstrągi.

ZABYTKI

Z zabytków kultury materialnej niewiele zachowało się do naszych czasów. W centrum wsi, na wzgórzu, znajdują się ruiny kościoła z XIV wieku, oraz w Parku ruiny barokowego pałacu, który wzniesiono tu około 1710 roku dla rodziny von Nostitz.

PAŁAC w Nieszczycach

Siedziba szlachecka znana była już w połowie XVIII w. Wymieniona w roku 1791. Nie wykluczone, iż był to już obecny pałac datowany na początek XVIII wieku, przebudowany ok. roku 1800 oraz w końcu XIX w. Obecnie jest to niewielki budynek (nr 29 b), podpiwniczony, jednokondygnacjowy, założony na planie prostokąta, nakryty wysokim dachem naczółkowym. W połaci dachu nad dziewięcioosiową fasadą i nad elewacją tylną usytuowano okazałe, trójosiowe facjaty z trójkątnymi szczytami.

Elewacje rozczłonkowane stylizowanymi pilastrami z kapitelami włączonymi w strefę gzymsu koronującego. Ozdobniej potraktowano fasadę, wprowadzając na niej więcej detalu architektonicznego. Ogólnie budynek reprezentuje skromne budownictwo dworskie wieków XVIII i XIX. W 2 połowie XIX w. północną i zachodnią część dworskich terenów użytkowych w sąsiedztwie pałacu urządzono na sposób parkowy. Za pałacem założono ogród - polanę, którą dookoła obsadzono drzewami. Przed pałacem, na terenie dziedzińca gospodarcz­ego ukształtowano klinowy gazon.

Henryk Rusewicz

Napisz komentarz!