Przed legnickim sądem rozpoczął się proces Adama T. oskarżonego o zamordowanie w okrutny sposób własnej matki.

Zbrodni dokonał 3 stycznia tego roku. Wcześniej, przez co najmniej dwa lata, katował osiemdziesięcioletnią staruszkę. Rzucał nią o ścianę, próbował ją także wypchnąć przez okno. Sadysta zabierał jej też rentę, gdy nie miał za co kupić alkohol.

Adam T. ma 50 lat, pracował w masarni, gdzie zabijał świnie i krowy. To mocno zbudowany, wysoki mężczyzna z ogoloną na łyso głową. - Przyznaję, że znęcałem się nad matką, ale jej nie zabiłem - mówił w sądzie oschłym głosem, bez emocji.

- A czy kochał pan matkę? - dociekał sędzia Wojciech Michalski. - Nie, bo ona mnie też nie kochała - rzucił obojętnie. A jakiś żal pan czuje? - dopytywał sędzia. - No, żałuję - wykrztusił po dłuższej chwili.
Dramat starszej kobiety rozgrywał się w niewielkiej wsi Raczkowa koło Legnicy, na oczach mieszkańców i rodziny. Wiedzieli o tym policjanci, pomoc społeczna, sąsiedzi. Ale gdy interweniowali, starsza pani mówiła, że ma siniaki, bo się przewróciła. Syn jej nie bije, tylko czasem krzyknie. Nie chciała, żeby go zamknęli.
- Mama często mi powtarzała, że jak brat przyjdzie pijany, to będzie walił ją po głowie - opowiadała w sądzie córka kobiety. - Zdarzało się to często. Kiedyś wylał jej nawet gorącą zupę na głowę. Miesiąc przed zabójstwem pił mocno. 3 stycznia przyszedł do domu na chwiejnych nogach. - Zobaczyłem mamę leżącą pod kaloryferem - zeznawał Adam T. - Zaniosłem ją na wersalkę, zrobiłem kanapkę, herbatę i poszedłem spać.

Nazajutrz zobaczył, że mama nie żyje. Wezwał siostrę. - Matka była cała posiniaczona i zakrwawiona. Brat chodził obojętnie po mieszkaniu. Niczym się nie przejmował. Powiedział, że mama uderzyła się o kaloryfer - relacjonowała siostra oskarżonego.

Adam T. przyznał w sądzie, że matka się go bała. Wściekał się, gdy wytykała mu pijaństwo. - Zdarzało się, że wtedy złapałem ją za uszy albo uderzyłem w twarz. Chciałem się leczyć z alkoholizmu, ale nigdy nie miałem czasu - mówił.
Za zamordowanie matki Adamowi T. grozi dożywocie.

Zygmunt Mułek

Napisz komentarz!