Ramen to danie kojarzone z Japonią, które jednak powstało w Chinach. Jego podstawowym składnikiem jest makaron w bulionie wzbogacony najr&... » KGHM i Agencja Rozwoju...
KGHM podpisał list intencyjny z Agencją Rozwoju Przemysłu dotyczący współpracy w obszarze Odnawialnych Źródeł Energii oraz wsparcia... » „Projekt z ZUSów...
Uczniowie ze szkół z Głogowa, Wałbrzycha i Świdnicy laureatami konkursu ogłoszonego przez ZUS. W siedzibie Młodzieżowego Centrum Kultury w... » Kino Helios w Lubinie ...
W sobotę, 11 maja kino Helios w Lubinie będzie obchodzić swoje piętnaste urodziny. Z tej okazji na widzów czeka bogaty repertuar oraz moc,... »
Data dodania: 05 grudnia 2014 — Kategoria: Wiadomości
Choroby spowodowane piciem alkoholu występują u ok. 50% mężczyzn i 10% kobiet zgłaszających się do lekarza. Lekarze nie rozpoznają jednak uzależnienia od alkoholu u większości swoich pacjentów cierpiących na tę chorobę. Dotyczy to zwłaszcza uzależnienia u kobiet.
Szukasz pomocy? Dowiedz się wiecej https://www.facebook.com/terapialubin
Układ nerwowy
Układ nerwowy jest wyjątkowo wrażliwy na działanie alkoholu etylowego a szczególnie jego metabolitów. To właśnie w układzie nerwowym najwcześniej i najwyraźniej ujawniają się skutki neurotoksycznego działania etanolu. Na powstawanie patologicznych zmian w tym układzie wpływają dodatkowo, spowodowane przez alkohol, niedobory witaminowe (głównie witamin z grupy B - tiaminy, biotyny, kwasu pantotenowego i pirydoksyny).
W obwodowym układzie nerwowym na plan pierwszy wysuwa się zapalenie
wielonerwowe (polineuropatia). Powstaje ono w wyniku zmian czynności i
struktury nn. obwodowych wywołanych czynnikami niezakaźnymi a w tym
konkretnym przypadku szeroko rozumianym działaniem alkoholu i jego
metabolitów. Charakteryzujące się przede wszystkim zaburzeniami czucia w
odsiebnych odcinkach kończyn (parestezje i osłabienie), nerwobólami
oraz bolesnością uciskową nerwów, osłabieniem bądĽ brakiem odruchów
ścięgnistych a także bólami mięśniowymi. W skrajnych przypadkach mogą
wystąpić niedowłady a nawet porażenia. Najczęściej spotykane są
porażenia n. promieniowego (tzw. "ręka opadająca" - upośledzenie ruchu
wyprostnego w nadgarstku i stawach śródręczno - palcowych) i n.
strzałkowego wspólnego (osłabienie zgięcia grzbietowego stopy,
niemożność nawracania stopy oraz osłabienie zginania i prostowania
palców; stopa opada, jej brzeg wewnętrzny ustawia się niżej niż
wewnętrzny a stopa przybiera ustawienie końsko - szpotawe). Zmianom w
obwodowym układzie nerwowym towarzyszą prawie zawsze zmiany mięśniowe
manifestujące się osłabieniem siły i zanikami mięśni (pacjenci często
skarżą się, że mają nogi "jak z waty"). Dochodzi również do osłabienia
siły skurczu mięśni gładkich m.in. macicy i jelit. W stawianiu diagnozy,
poza stwierdzeniem faktu nadmiernej i intensywnej konsumpcji alkoholu
oraz obrazem klinicznym, istotne jest przeprowadzenie badania
elektromiograficznego wraz z badaniem szybkości przewodzenia we włóknach
nerwowych.
Przewlekłe spożywanie etanolu może również spowodować
poważne problemy ze wzrokiem będące wynikiem toksycznego uszkodzenia
pozagałkowej części nerwu wzrokowego (tzw. toksyczna neuropatia
wzrokowa, która przejawia się różnego stopnia zaburzeniami widzenia, do
pełnej ślepoty włącznie oraz różnego typu ograniczeniami pola widzenia i
niekiedy prowadzi do zaniku nerwu wzrokowego) oraz retinopatią
siatkówkowo - naczyniówkową.
Ośrodkowy układ nerwowy stanowią: mózg i
móżdżek, rdzeń przedłużony i rdzeń kręgowy. Dojrzały mózg ma do
dyspozycji około 100 bilionów neuronów w połączeniu z 1 trylionem
komórek glejowych. Mniej więcej od 35 roku życia człowiek traci około
100 000 neuronów każdego dnia. Pomimo tych strat, sieć pozostałych
neuronów, wypełnia bez zakłóceń swoje zadania. Sytuacja ta ulega jednak
istotnej zmianie na skutek wpływu czynników zewnętrznych takich jak np.
urazy, zaburzenia krążenia mózgowego, zmiany zwyrodnieniowe, zakażenia
czy zatrucia (m.in. alkoholem). U osób spożywających duże ilości
alkoholu, tomografia komputerowa wykazuje w ośrodkowym układzie
nerwowym, w 50 - 90% przypadków, poszerzenie układu komorowego oraz
zaniki korowe głównie w okolicach skroniowych i czołowych. Przegląd
kilkudziesięciu programów badawczych, w których wykonano w sumie badania
komputerowe u 2270 osób, wykazał zaniki korowo - podkorowe u 67,9%
badanych. Wiele badań wykazało również, że występują one najwyraĽniej w
zespole (psychozie) Korsakowa. Jednocześnie zaobserwowano częściowe
cofanie się tych zmian po ograniczeniu picia alkoholu. Ponieważ zgodnie z
obowiązująca terminologią słowo zanik oznacza coś nieodwracalnego
zaproponowano, aby w przypadku zmian odwracalnych używać określenia
obkurczenie mózgu ("brain shrinkage").
Stwierdzane w badaniach zmiany
są wynikiem nie tylko uszkadzającego działania alkoholu i jego
metabolitów na mózg, ale także wielu różnych czynników towarzyszących
zespołowi uzależnienia od alkoholu (m.in. urazy, wahania ciśnienia krwi,
zaburzenia przepływu krwi przez mózg w stanach upicia, okresy bezdechu w
stanach głębokiego zatrucia, różnego rodzaju schorzenia, niedobory
żywieniowe itp.).
Ze zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym związane
jest także występowanie drgawkowych napadów abstynencyjnych nazywanych
często padaczką alkoholową.
Efektem organicznego poalkoholowego
uszkodzenia mózgu są: encefalopatia Wernickego (Zespół Wernickego -
Korsakowa), otępienie oraz nieamnestyczne upośledzenie funkcji
poznawczych i pamięci.
Encefalopatia Wernickego jest wynikiem
toksycznego działania alkoholu, przy jednoczesnym niedoborze witamin
(głównie Vit. B1). Na skutek powstania zmian krwotoczno - zwyrodnieniowo
- zapalnych dochodzi w niej do porażenia mięśni okoruchowych,
niezborności a nawet zaburzeń świadomości. Ponadto dość powszechne są
objawy zapalenia wielonerwowego a w niektórych przypadkach pojawiają się
dodatkowo ruchy mimowolne czy też spastyczny niedowład kończyn.
Encefalopatia Wernickego występuje u ok. 5 - 10% osób uzależnionych a
jej objawy to: zaburzenia gałkoruchowe, oczopląs, drżenia, niezborność,
niedowłady spastyczne kończyn, polineuropatia, napady drgawkowe,
zaburzenia przytomności.
Na podłożu encefalopatii Wernickego, przy
jednoczesnej obecności rozległych zmianach w układzie limbicznym, może
rozwinąć się wspomniana już wcześniej, a omówiona bardziej szczegółowo w
części poświęconej zmianom psychicznym w przebiegu uzależnienia od
alkoholu, psychoza Korsakowa. Znacznie rzadziej spotykane są
encefalopatie: Morela (blaszkowy zanik kory), Marchiafava - Bignami
(pierwotne zwyrodnienie ciała modzelowatego), a także Adamsa, Victora i
Mancalla (centralna mielinoza mostu) oraz Joliffe'a (pelagra
alkoholowa).
W autonomicznym układzie nerwowym, wynikiem działania
alkoholu może być neuropatia nerwu błędnego, którego uszkodzenie
powoduje porażenie podniebienia miękkiego, gardła i krtani.
Układ pokarmowy
Śluzówki
Najczęściej spotykane w układzie pokarmowym zmiany to Przewlekłe
stany zapalne błon śluzowych jamy ustnej, przełyku, żołądka i
dwunastnicy, zaburzenia perystaltyki przełyku i jelit oraz upośledzone
wchłanianie prowadzące do powstania niedoborów pokarmowych. Nierzadko, w
stanach zapalnych, spotykane są wybroczyny i nadżerki oraz krwawienia
spowodowane pęknięciami błony śluzowej.
Alkohol powoduje osłabienie
zwieracza przełyku i występowanie refluksu żołądkowo - przełykowego,
przełyk Barretta, urazowe pęknięcia przełyku oraz zespół Mallory'ego -
Weissa.
Wątroba
U ok. 20-30% osób pijących dziennie powyżej 3 standardowych porcji
alkoholu (1 porcja zawiera ok. 10 g czystego alkoholu) stwierdza się
podwyższenie wartości GGT. Poziom ten, po odstawieniu alkoholu powinien
powrócić do normy (norma wynosi 8-54 IU/L) w przeciągu ok. 3 miesięcy.
Wątroba,
w której metabolizowana jest większość alkoholu, reaguje na jego
nadmierną podaż kolejno: stłuszczeniem (u 90% osób pijących
intensywnie), zapaleniem (u 40% lub wg. innych autorów u 10-15%),
zwłóknieniem a w końcu marskością (15-30% lub wg. innych autorów u
8-10%). Stłuszczenie wątroby polega na nadmiernym odkładaniu się
tłuszczu w komórkach wątrobowych i jest procesem w znacznym stopniu
odwracalnym tzn. ustępuje po zaprzestaniu picia. Objawy stłuszczenia
manifestują się dolegliwościami w okolicy prawego podżebrza i wyraźnym
powiększeniem wątroby. Alkoholowe zapalenie wątroby jest kolejnym etapem
jej uszkodzenia a objawy i dolegliwości są bardziej nasilone niż w
stłuszczeniu. Jeżeli osoba z alkoholowym zapaleniem wątroby pije nadal, w
około 80% przypadków, rozwija się zwłóknienie przechodzące w marskość.
Marskość
wątroby jest stanem, w którym miąższ wątroby (hepatocyty) zostaje
zastąpiony przez włóknistą tkankę łączną, która jest bezwartościowa z
punktu widzenia funkcji wątroby a jednocześnie utrudnia przepływ krwi
przez wątrobę. Objawami marskości są: ogólne osłabienie, chudnięcie,
obecność płynu w jamie brzusznej, obrzęki, żółtaczka oraz żylaki
przełyku, które mogą powodować obfite krwotoki. Zdaniem niektórych
badaczy ryzyko powstania zmian w wątrobie pojawia się już przy dziennym
spożyciu 60-80 g alkoholu przez mężczyzn i powyżej 20 g przez kobiety.
Pierwotny rak wątroby w 75% przypadków (wg. innych autorów u 15-20%),
rozwija się na podłożu marskości wątroby. Wśród hipotez usiłujących
wyjaśnić rozwój alkoholowej marskości wątroby podkreśla się znaczenie
wpływu alkoholu na czynność błony komórkowej i metabolizm lipidów,
wysokiego stężenia aldehydu octowego oraz niedoborów pokarmowych.
Wprawdzie
alkohol (a szczególnie, tworzony w wątrobie przez dehydrogenazę
alkoholową - ADH i ok. 30 razy bardziej toksyczny produkt jego przemiany
- aldehyd octowy) jest uznawany za czynnik szczególnie toksyczny dla
wątroby, to bardzo ważną rolę w patogenezie poalkoholowego uszkodzenia
wątroby odgrywają niedobory pokarmowe.
Ciekawostką jest, że u
alkoholików, u których z powodu marskości wątroby dokonano przeszczepu
wątroby, obserwowano niską, bo tylko 10% częstość powrotu do picia*. Z
wieloośrodkowych badań, jakie zostały przeprowadzone w USA wynika, że
przeżycie przeszczepu wątroby w wybranych przypadkach pacjentów
alkoholików, jest takie samo jak w grupie pacjentów, którzy nie
nadużywali alkoholu*. Większość ośrodków wymaga, przed zabiegiem, co
najmniej sześciu miesięcy kontrolowanej abstynencji oraz abstynencji po
zabiegu. Picie alkoholu po przeszczepie nie jest jednak tak istotne jak
nie przestrzeganie zaleceń dotyczących przyjmowania leków koniecznych po
tym zabiegu.
Trzustka
Większość tj. ok. 65% ostrych i przewlekłych zapaleń trzustki oraz
związane z nimi uszkodzenia tkanki gruczołowej mają u podłoża nadmierne
spożywanie alkoholu. Alkohol powoduje bowiem zagęszczenie i wytrącanie
się, w kanalikach trzustkowych, substancji białkowych (białkowych
"korków", czopów). Spowodowane zaczopowaniem kanalików stany zapalne
połączone są często z "autotrawieniem się" trzustki. Inny mechanizm
polega na tym, że alkohol powodując nadmierne pobudzenie wydzielania
przez trzustkę wywołuje stan zapalny i skurcz dwunastnicy oraz przewodu
trzustkowego a to utrudnia odpływ wydzielanych przez trzustkę enzymów
trawiennych do dwunastnicy. Zapalenie trzustki może powstać również
przez ciągłość jako skutek wcześniejszego zapalenia żołądka i
dwunastnicy albo jako wynik "zarzucania" do przewodu trzustkowego treści
dwunastniczej. W stanach bardziej zaawansowanych, powikłaniem zapalenia
trzustki staje się cukrzyca ponieważ ulegają zniszczeniu wysepki
Langerhansa wytwarzające insulinę regulującą prawidłowy przebieg
przemiany cukrów.
Przewlekłe, nawracające stany zapalne trzustki są
częściej związane z alkoholizmem niż ostre zapalenia trzustki.
Przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych badania wykazały, że ponad 75%
pacjentów cierpiących na przewlekłe zapalenie trzustki miało w
przeszłości doświadczenia z intensywnym piciem a choroba pojawiała się
zwykle w przeciągu 5 do 10 lat po takich doświadczeniach. Ostre
zapalenia trzustki wiążą się z prawie 5% ryzykiem zgonu natomiast ich
przyczyną jest w 10-20% alkoholizm.
Układ krążenia
Wprawdzie istnieją dowody na to, że umiarkowane spożywanie alkoholu zmniejsza ryzyko zgonu z powodu choroby wieńcowej to znacznie więcej badań wykazuje, że przewlekłe intensywne picie alkoholu powoduje inne schorzenia układu sercowo - naczyniowego takie jak nadciśnienie, kardiomiopatie, arytmie i udary mózgowe.
Nadciśnienie
Rozpowszechnienie nadciśnienia tętniczego wśród mężczyzn
nadużywających alkoholu waha się w granicach 10-30%. Z badań wynika, że
powstawanie nadciśnienia może być, z jednej strony związane z zespołem
abstynencyjnym i obniżaniem się poziomu alkoholu we krwi, z drugiej
natomiast za taki stan rzeczy może być odpowiedzialny nieznany jeszcze
mechanizm biochemiczny.
Nadciśnienie jest głównym czynnikiem ryzyka
wystąpienia krwotoku mózgowego lub udaru oraz zawału serca. Liczne
badania wskazują na to, że częste spożywanie alkoholu ma ścisły związek z
większą skłonnością do nadciśnienia. Stwierdzono, że różnorodne
powikłania nadciśnienia tętniczego, w tym również związane z nimi zgony,
zwiększają się wraz ze wzrostem spożycia alkoholu. Badania wykazują
jednocześnie, że wraz z zaprzestaniem picia nadciśnienie tętnicze może
być częściowo odwracalne.
Kardiomiopatia
U osób długotrwale pijących rozwija się, spowodowana osłabieniem
kurczliwości mięśnia sercowego, kardiomiopatia alkoholowa (zmiany
zwyrodnieniowe włókien mięśnia sercowego, stłuszczenie i powiększenie
serca, znaczne osłabienie siły skurczów m. sercowego) prowadząca do
zaburzeń w pracy serca oraz do niewydolności krążenia. Mechanizm
powstawania tych zmian nie jest jeszcze wystarczająco dobrze poznany.
Przypuszcza się, że pewną rolę odgrywać w nim mogą - upośledzenie
wychwytu Ca, peroksydacja lipidów z tworzeniem wolnych rodników oraz
wytwarzanie aldehydu octowego. Zarówno kardiomiopatia jak i omówione
niżej zaburzenia rytmu spowodowane są głownie bezpośrednim działaniem
alkoholu i produktów jego przemiany na mięsień sercowy oraz na układ
przewodzący serca.
Szacuje się, ze 20-30% przypadków kardiomiopatii
może być związana ze spożywaniem alkoholu. Przeprowadzone w Stanach
Zjednoczonych badania wykazały, że prawie połowa osób z kardiomiopatią o
trudnej do ustalenia przyczynie wykazywała objawy uzależnienia od
alkoholu. Jednocześnie okazało się, że u ok. 30% pacjentów objawy
cofnęły się po zaprzestaniu picia. Pozostałe 70% może wymagać
przeszczepu serca.
Zaburzenia rytmu
Zarówno ostre zatrucie alkoholem jak i jego przewlekłe spożywanie mogą powodować niemiarowość lub zaburzenia rytmu pracy serca. Do przedsionkowych zaburzeń rytmu związanych z przewlekłą konsumpcją alkoholu należą migotanie (ok. 15-20% migotań idiopatycznych) i trzepotanie przedsionków. Nagłe zgony w populacji alkoholików tłumaczone są częściowo występowaniem arytmii. Alkohol zaburza automatyzm węzła zatokowo - przedsionkowego i może wydłużać przewodzenie impulsów), może również prowokować częstoskurcze.
Choroba wieńcowa
Nie znajduje obecnie potwierdzenia, popularny od ubiegłego stulecia
pogląd, że alkohol poprawia krążenie w naczyniach wieńcowych i tym samym
łagodzi bóle wieńcowe (objawy dusznicy bolesnej). Subiektywna poprawa
po spożyciu alkoholu nie jest wynikiem rozszerzenia naczyń wieńcowych a
skutkiem uspokajającego i znieczulającego działania alkoholu. Mięsień
sercowy pozostaje nadal niedotleniony.
Wprawdzie, jak wspomniałem na
wstępie, niektórzy badacze twierdzą, że spożywanie umiarkowanych ilości
alkoholu zmniejsza ryzyko zapadalności na chorobę wieńcową to
równocześnie zwracają uwagę na zwiększoną częstość występowania u tych
osób marskości wątroby, zachorowań na raka oraz przypadków nadciśnienia
tętniczego. Z drugiej strony, jest wiele badań, które wykazują, że
ryzyko choroby wieńcowej i umieralność na tę chorobę zwiększa się w
przypadku intensywnego picia.
Zaburzenia hematologiczne
U osób uzależnionych od alkoholu spotykane są często zmiany morfologiczne w szpiku kostnym, które uniemożliwiają prawidłowe funkcjonowanie układu krwiotwórczego. Alkohol działa w sposób bezpośredni na wszystkie elementy morfotyczne krwi i ich rozwój. Wpływ na krwinki czerwone następuje poprzez obniżenie poziomu kwasu foliowego oraz hamowanie syntezy DNA. Stwierdzono także toksyczne działanie alkoholu na megakariocyty oraz niszczenie płytek krwi w śledzionie. Liczba płytek może powrócić do normy już po kilku dniach abstynencji.
Choroby naczyń mózgowych
Wynikiem chorób naczyń mózgowych są m.in. udary. Powstają one na skutek upośledzonego przepływu krwi przez te naczynia lub wydostania się krwi poza naczynie. Zwiększone ryzyko udaru i krwotoku wiąże się z hamowaniem przez alkohol trombogennej aktywności płytek krwi, zwiększoną tendencją do skurczu naczyń oraz wspomnianym wcześniej wzrostem ciśnienia krwi.
Zaburzenia funkcji seksualnych
Pomimo dość powszechnej opinii, że alkohol i inne substancje
psychoaktywne wpływają korzystnie na wydolność seksualną, często
obserwuje się efekt odwrotny. Wiele tych substancji, z alkoholem
włącznie, ma działanie "odhamowujące" (np. redukuje wstyd i zahamowania u
osób nieśmiałych) i poprzez ten mechanizm może rzeczywiście powodować
zwiększenie popędu płciowego. Długotrwałe nadmierne picie alkoholu
prowadzi jednak najczęściej do osłabienia wydolności seksualnej.
Systematyczne,
a niekiedy nawet okazyjne spożywanie alkoholu może u części mężczyzn
prowadzić do impotencji. Stwierdzono, że wzrost stężenia alkoholu we
krwi powoduje zaburzenia wzwodu, opóźnienie ejakulacji i osłabienie
orgazmu. Z badań wynika, ze impotencja może występować nawet u 50% osób
długotrwale nadużywających alkoholu. Ponadto u wielu zdarza się,
wspomniana wyżej, atrofia jąder i obniżenie płodności. Mechanizm tego
zjawiska jest złożony i prawdopodobnie jest skutkiem bezpośredniego
toksycznego działania alkoholu na komórki Leydiga oraz wynikiem zaburzeń
czynności podwzgórza. Poziom testosteronu może być obniżony, jednakże
ostatnie badania dowiodły, że u wielu mężczyzn uzależnionych od alkoholu
poziom hormonów płciowych jest prawidłowy.
Wpływ alkoholu na
wydolność seksualną kobiet jest gorzej poznany. Wiele spośród
uzależnionych kobiet skarży się na osłabienie popędu płciowego,
zmniejszenie wydzielania śluzu pochwowego i zaburzenia cyklu
miesięcznego. Często występują zmiany zanikowe jajników i zahamowanie
owulacji. Z badań wynika, że kobiety mają obniżoną płodność na skutek
zmniejszonej częstości owulacji i większej częstotliwości poronień
samoistnych. Picie alkoholu przed okresem pokwitania może opóźnić
dojrzewanie płciowe poprzez obniżenie poziomu hormonu wzrostu i hormonu
luteinizującego (LH). U kobiet uzależnionych od alkoholu częściej
występuje wczesna menopauza. Odrębnym zagadnieniem jest fakt
występowania zaburzeń łaknienia u 10-20% kobiet alkoholiczek.
Współistniejąca anorexia nervosa lub bulimia może pogarszać wydolność
seksualną, ponieważ takim zaburzeniom jak amenorrhoea, anorexia, utrata
wagi ciała i niepłodność zwykle towarzyszą zaburzenia łaknienia.
Układ odpornościowy
Układ odpornościowy składa się z narządów przystosowanych do obrony organizmu przed obcymi substancjami (grasica, śledziona, węzły chłonne, szpik kostny) oraz wyspecjalizowanych komórek takich jak limfocyty oraz makrofagi. Przewlekłe spożywanie alkoholu hamuje funkcje układu odpornościowego co manifestuje się zwiększoną wrażliwością na choroby zakaźne, zapalenie płuc, gruźlicę czy nawet raka. Alkohol upośledza m.in. zdolność limfocytów do spełniania ich funkcji (np. do produkcji przeciwciał przeciw obcym antygenom) oraz osłabia ich aktywność. Powoduje także obniżenie aktywności komórek NK, które są istotnym czynnikiem obronnym przeciwko przerzutom nowotworowym.
Inne narządy i układy
Spotykane często, u osób nadmiernie pijących, przewlekłe zapalenia
błony śluzowej tchawicy i oskrzeli prowadzą do zwiększonej podatności na
choroby układu oddechowego. U osób palących i nadużywających alkoholu
10-krotnie częściej niż w grupie kontrolnej występuje rak jamy ustnej,
krtani oraz tchawicy.
Znane są przypadki ostrej niewydolności nerek
spowodowane ich toksycznym uszkodzeniem przez alkohol. Nadużywaniu
alkoholu mogą towarzyszyć objawy dny moczanowej (zapalenia stawów
spowodowanego gromadzeniem się złogów moczanowych) a także kamicy
nerkowej (w wyniku odkładania się złogów magnezu w drogach moczowych).
Zmiany
hormonalne manifestują się u mężczyzn powiększeniem gruczołów
piersiowych, zmianą typu owłosienia, osłabieniem lub zanikiem zarostu na
twarzy a u kobiet - zanikiem jajników, pojawieniem się zarostu na
górnej wardze i "pogrubieniem" głosu. Następstwem tych zmian są często
zaburzenia potencji i miesiączkowania, bezpłodność oraz wcześniejsze
przekwitanie.
Zmiany skórne powstają pośrednio i są skutkiem
działania alkoholu na przewód pokarmowy i wątrobę. Najbardziej widoczne
są przebarwienia i pajączkowate znamiona naczyniowe (zwłaszcza na skórze
twarzy) oraz przekrwienie twarzy z zapaleniem spojówek i obrzękami.
Nierzadko towarzyszy im uogólniony świąd, który może poprzedzać
wystąpienie objawów marskości wątroby.
Z nadużywaniem alkoholu wiąże się też zwiększone ryzyko zarażenia chorobami wenerycznymi i wirusem HIV (AIDS).
Badania
wykazują, że nadużywanie alkoholu wiąże się także ze zwiększonym
ryzykiem powstania zmian nowotworowych szczególnie wątroby, przełyku,
części nosowej gardła, krtani i tchawicy. Zaobserwowano również, że u
kobiet pijących alkohol częściej występuje rak sutka. Wiąże się to m.in.
z osłabieniem systemu odpornościowego organizmu.
Ponieważ alkohol
działa szczególnie toksycznie na organizmy młode, u kobiet które piją
alkohol w okresie ciąży, spotykane znacznie częściej porody niewczesne i
przedwczesne oraz poronienia samoistne. Najpoważniejszym powikłaniem
spożywania alkoholu podczas ciąży jest tzw. alkoholowy zespół płodowy,
który charakteryzuje się niską wagą urodzeniową i złym stanem ogólnym
noworodka (m.in. częste wady serca, deformacje stawów), opóźnieniem
rozwoju oraz obecnością licznych wad rozwojowych (głównie twarzy i
układu kostno - stawowego). Objawom tym towarzyszą różnego rodzaju
zaburzenia neurologiczne a szczególnie często upośledzenie umysłowe.
Efektem
toksycznego działania alkoholu na organizm są również niedobory
witaminowe oraz utrata tzw. pierwiastków śladowych (m.in. magnezu,
wanadu, krzemu itd.), bez których organizm nie jest w stanie prawidłowo
funkcjonować.
dr n. med. Bohdan T. Woronowicz
Wszystkie komentarze umieszczane przez uŃytkownikŃw i gosci portalu sa ich osobista opinia. Redakcja oraz wlasciciele portalu nie biora odpowiedzialnosci za komentarze odwiedzajÂących.
Subskrybuj nasz kanaĹ RSS!