Dwie skradzione kopark... Jeszcze tego samego dnia, kiedy na lubińskiej komendzie pokrzywdzony złożył zawiadomienie o kradzieży dwóch koparek o wartości 390 tysięcy... »„Królestwo Plane... Sieć kin Helios zaprasza swoich widzów na seanse najnowszej odsłony kultowej serii. Trzysta lat po wydarzeniach z „Wojny o Planetę M... »Kino Kobiet w maju z g... W maju na ekranach multipleksów Helios ponownie zagości Kino Kobiet. To uwielbiany przez widzów sieci cykl, łączący filmowy seans i... »ZUS zwróci nadpłacone ... Firmy, które będą miały nadpłatę – dostaną pieniądze z powrotem, pod warunkiem, że do 20 maja rozliczą składki zdrowotne za 20... »
Wielkanoc to dla chrześcijan święto najważniejsze – celebrowanie zwycięstwa nad śmiercią i radość z obietnicy życia wiecznego.
To także czas świętowania początku nowego cyklu życia, kiedy przyroda budzi się z zimowego snu, a dzień zaczyna być dłuższy od nocy. Życie zwycięża śmierć, stare umiera, by narodziło się nowe.
Wielkanoc ma miejsce w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni Księżyca przypadającej po 21 marca, w tym roku to 8 kwietnia. Jej tajemnica nierozerwalnie związana jest z tajemnicą Wielkiego Piątku. Tego dnia rozpoczyna się Misterium Męki i złożenia Jezusa w grobie.
W Wielką Sobotę następuje zstąpienie Syna Bożego w mrok otchłani, w której przebywają sprawiedliwi oczekujący zbawienia. Tego dnia wierni wędrują do kościołów z koszyczkami, w których obok jajka, szynki, chleba, soli oraz ciasta znajdują się figurki kurczaczków, baranków, a często także zajęcy lub królików. Baranek to oczywiście symbol Zmartwychwstania, zając to zwiastun wiosny , kurczaczek symbolizuje witalność wykluwającego się nowego życia.
Po Wielkiej Sobocie następuje Wielka Niedziela – dzień Zmartwychwstania, radości i wesela. Rozpoczyna ją uroczysta msza, po której należy zasiąść do wielkanocnego śniadania, które rozpoczyna się składaniem życzeń i dzieleniem się święconką z koszyczka.
Wielki Poniedziałek ma inny charakter –tego dnia organizuje się festyny, zaś młodzi ludzie z radością polewają wodą każdego, kto im się nawinie pod rękę. Dawniej smagano się także wierzbowymi witkami, co miało zapewnić zdrowie i dostatek. Jeszcze w XIX wieku istniał obyczaj taczania wielkanocnych jaj po ziemi oraz organizowania igrzysk, w trakcie których zmagający się ze sobą młodzieńcy mogli popisać się odwagą i jurnością. Niezwykle widowiskową formę tej zabawy przyjęła krakowska Rękawka – wiosenny odpust odbywający się co roku pod kopcem Krakusa trzeciego dnia świąt Wielkiej Nocy.
Ze świętami wielkanocnymi związane są także inne zwyczaje (część z nich wywodzi się ze starosłowiańskiego święta Jarego), takie jak: dziady śmigustne, Emaus, walatka, z kurkiem po śmigusie, Siuda Baba, wieszanie Judasza, pogrzeb żuru i śledzia, pucheroki, palma wielkanocna i Jezusek Palmowy. No cóż, stare wierzenia, symbole i obyczaje tracą na swoim znaczeniu i nikt już prawie o nich nie pamięta, jednakże one to właśnie nadają naszym świętom magicznego zabarwienia.
Inne kraje mają także swoje tradycje wielkanocne. Oryginalnym szwedzkim zwyczajem wielkanocnym są wizyty dzieci przebranych za czarownice. Maluchy, odziane w chustki i długie suknie, z pomalowanym buziami życzą wszystkim Wesołej Wielkanocy i zostają obdarowane smakołykami lub drobnymi pieniędzmi. W Niemczech w Wielką Sobotę święci się ogień, który jest później rozdawany wiernym. W Hiszpanii Święta mają charakter teatralny, wręcz widowiskowy, odbywają się liczne przedstawienia Drogi Krzyżowej oraz procesje i widowiska. Grecy są w większości wyznania prawosławnego, dlatego Wielkanoc zaczynają celebrować już w tzw. Sobotę Łazarza, czyli sobotę przypadającą tuż przed Niedzielą Palmową. Wtedy to domy odwiedzają dzieci, które śpiewają hymn „Łazarz”, za co otrzymują drobne pieniądze i upominki. W Czechach tylko jeden dzień w tygodniu wielkanocnym określany jest jako Wielki – to Wielki Piątek. Pozostałe dni określane są kolorami: Czarna Środa, Zielony Czwartek, Biała Sobota. Na Słowacji Wielkanoc rozpoczyna się w czwartek. Od 10 rano przestają bić dzwony; aż do Białej Soboty słychać jedynie kołatki.
Świętujmy zatem! Bez względu na to, czy czas ten ma dla nas wymiar religijny czy nie. Święta bowiem stają się łącznikiem między tym co teraz, a tym co dawniej. Przez pamięć o naszych przodkach świętujmy i podtrzymujmy tradycję.
Wszystkie komentarze umieszczane przez uŃytkownikŃw i gosci portalu sa ich osobista opinia. Redakcja oraz wlasciciele portalu nie biora odpowiedzialnosci za komentarze odwiedzajÂących.