Urlop wypoczynkowy jest niezbywalnym prawem pracownika- pracodawca nie może pozbawić go prawa do wypoczynku, natomiast sam pracownik nie może się  go zrzec. Warto zatem dowiedzieć się jak wygląda proces nabywania prawa do urlopu wypoczynkowego i kiedy ono przysługuje. Prawo do urlopu wypoczynkowego przysługuje tylko pracownikom.

Oznacza to, że osoba zatrudniona na umowę zlecenie lub umowę o dzieło, nie może żądać od swojego pracodawcy udzielenie jej urlopu. Nie ma natomiast znaczenia dla uprawnień urlopowych rodzaj umowy o pracę, na podstawie której zatrudniony jest pracownik (na okres próbny, na czas określony, na czas zastępstwa, na czas wykonania określonej pracy, na czas nieokreślony). Urlop wypoczynkowy jest okresem ochronnym dla pracownika. Pracownik w sposób szczególny chroniony jest przed wypowiedzeniem. Jednak może zostać zwolniony ze swojej winy bez wypowiedzenia, jeśli zaistnieją ku temu przesłanki. W czasie trwania urlopu wypoczynkowego pracownik może rozstać się ze swoim pracodawcą za porozumieniem stron lub też wypowiedzieć umowę o pracę z winy pracodawcy.

Czy pracownikom, zatrudnionym w niepełnym wymiarze czasu pracy, przysługuje urlop wypoczynkowy? Tym,  którzy są zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu, czyli mniej niż 40 godzin tygodniowo, również przysługuje urlop wypoczynkowy, jednak jest on liczony godzinowo. Osobie, która pracuje na ½ etatu, nie przysługuje zatem 20 dni urlopu po 4 godziny w każdym dniu, ale 10 dni urlopu po 8 godzin. Urlop obejmuje cały dzień pracy pracownika. Dzielenie urlopu na część dnia jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy w dniu, w który ma być udzielony urlop.

Czy pracodawca może odwołać pracownika z urlopu? Pracodawca ma prawo odwołania pracownika z urlopu, jednak musi takie działania odpowiednio uzasadnić. Nie może się kierować wyłącznie własnym uznaniem – odwołanie z urlopu wypoczynkowego musi być spowodowane pojawieniem się okoliczności, które nie mogły być przewidziane w chwili rozpoczynania przez pracownika urlopu, zaś obecność tego właśnie pracownika jest w zakładzie pracy niezbędna. Oprócz tego pracodawca ma obowiązek pokryć koszty poniesione przez pracownika w związku z odwołaniem go z urlopu (pracownik jednak musi je udokumentować). Są to nie tylko koszty przejazdu, ale także koszty, związane z przerwaniem wypoczynku rodziny, jeśli bez pracownika nie mogła ona kontynuować urlopu. Pracownik nie może kwestionować odwołania z urlopu, nawet jeśli ma na ten temat inna opinię niż pracodawca. Niewykorzystaną część urlopu pracownik może wykorzystać w dowolnym terminie.

Co w sytuacji, gdy pracownik nie wykorzysta urlopu wypoczynkowego? Jeżeli pracownik nie wykorzystał w danym roku kalendarzowym całego urlopu, może to zrobić najpóźniej do dnia 30 września następnego roku (jeśli urlop rozpocznie się 30 września, uznaje się to za zachowanie terminu). Pracodawca musi natomiast w pierwszej kolejności udzielić urlopu zaległego, ale pracownik nie może samowolnie określić jego terminu i wykorzystać go bez konsultacji z pracodawcą – takie działanie narusza podległość służbową i nie usprawiedliwia nieobecności w pracy. Pracodawca może jednak udzielić pracownikowi urlopu zaległego bez jego zgody, stanowi to bowiem jego obowiązek, przewidziany przepisami kodeksu pracy.

Napisz komentarz!